ابعاد شخصیتی و مکانیسم های مقابله ای اثر گذار در عود سوءمصرف کنندگان مواد افیونی تحت درمان نگهدارنده با متادون

چکیده طرح مسئله: پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد شخصیتی و مکانیسم های مقابله ای اثر گذار در عود سوء مصرف کنندگان مواد تحت درمان با متادون صورت گرفت روش: در یک پژوهش آینده نگر 210 معتاد که در طول یک ماه اول سال 89 به مراکز متادون نگه دارنده شهر مشهد وارد شده بودند، به روش نمونه گیری هدفدار انتخاب و به کمک سه پرسشنامه که عبارتند از فرم کوتاه سیاهه سرشت و منش (کلنینجر و همکاران، 1993 )، چک لیست مهارت های مقابله ای (کارور و همکاران، 1989) و نسخه تجدید نظر شده پرسشنامه افسردگی بک (بک و همکاران، 1978) مورد بررسی قرار گرفتند و به مدت 6 ماه پیگیری شدند. داده ها به کمک آزمون تی مستقل تحلیل شدند. یافته ها: بیمارانی که عود داشتند در مقایسه با گروه غیر عود در ابعاد نوجویی و آسیب گریزی نمره بالاتر و در ابعاد خود جهت دهی و همکاری نمره پایین تری به دست آوردند. در ابعاد شخصیتی پشتکار و پاداش خواهی بین دو گروه تفاوتی دیده نشد. همچنین افراد در گروه عود در مقایسه با گروه غیر عود از پاسخ های مقابله ای غیر موثر بیشتر استفاده می کردند درحالیکه گروه غیر عود بیشتر پاسخ های مقابله ای مسأله مدار را به کار می بردند. در سبک هیجان مدار تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: شناسایی ابعاد شخصیتی و مکانیسم های مقابله ای اطلاعات ارزشمندی را برای شناسایی ماهیت و عوامل تاثیر گذار در عود فراهم می کند و دارای دلالت های درمانی خوبی برای حوزه درمان و پیشگیری از عود است. کلید واژه ها: عود ، ابعاد شخصیتی ، مکانیسم مقابله ای ، متادون نگهدارنده